Buien, ja die heb ik misschien dan wel niet zo lief

Verdrietige buien, blije buien, boze buien, liedjes buien, eetbuien. Ik heb buien. Wanneer je dat woord zo vaak zegt, klinkt het al bijna niet meer als een normaal Nederlands woord, maar laten we maar aannemen dat ik dat nog wel vond bij de eerste regel. Buien. Ik kan er niks aan doen. Stemmingswisselingen. Ik weet vaak niet waar ze vandaan komen en ze verdwijnen helaas ook nooit als sneeuw voor de zon. Ik wil gewoon gelukkig en blij zijn. Maar ja, wie wilt dat nou niet? Het is ook niet dat ik het zelf doe als ik een verdrietige of boze bui heb. Dus, de oplossing is blije dingen verzinnen. Waar word ik blij van? Nou heb je even? Vandaar heb ik een 'ik heb het lief'-pagina in een notitieboekje gemaakt. Voor al mijn blije dingen, waarvan ik er al een aantal genoemd heb. Word jij er ook al blij van?